دلنوشته های بهنام زرگررامهرمزی:
این آغازشناسنامه ی اِسپرم مهاجرواَسیریک درمیلیون من است، که به دنیای آدمها مهاجرت کرده ام و درگوشه ای از کُره ی خاکی پناهنده شده ام، تا میان آنها زندگی کنم وآرام روشن شوم،اما برایم در کتاب بی قانونیشان پاپوش قانونی ساختندوتنهادیدگانم شاهد بی زبان محکمه ای بود که با
کاغذی، پایان روشنایم رادادند و با شناسنامه ای از جنس سنگ به زادگاه ملکوتی خوددیپورتم کردند.../۱۵۸
- ۰ نظر
- ۲۳ بهمن ۰۳ ، ۰۰:۰۷